Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Where is that F****** me??



Ωρα 3.
Ωρα ξαφνικης κρισης.
Ωρα ολοκληρωσης σεξουαλικης πραξης ντυμενη με τη λεξη ερωτας για να μην φευγει ο ρομαντισμος τετοια βραδυα.
Ωρα που κοιταω διπλα μου, χαμογελαω και γυρναω πλευρο να κοιμηθω.
Ωρα εμφανισης εφιαλτη με πρωταγωνιστη ενα πρωινο ξυπνημα γεματο μοναξια και κομπαρσο ενα κενο που μοιαζει με το εγω μου.
Ωρα να πεθανω.
Σηκωνομαι αργα και παω στην κουζινα.
Ειναι στα απλυτα το μαχαιρι.
Αλλαγη σχεδιου.

Ωρα 3 και 5.

Ξαπλωνω να βλεπω το ταβανι.

Ωρα 3 και 10.

Με σκοτωσα με την σιωπη μου και με εθαψα στον κηπο να μην με βρεις το πρωι και να νομιζεις οτι εφυγα και θα ξαναγυρισω.
Με εσυρα προσεχτικα μην σε ξυπνησω...μην σε κανω να με δεις εκεινη την ωρα...
Στο δρομο ξεχασα ενα χερι διπλα στο τραπεζι, το αριστερο να μην μαρτυρησει τι γραφω...
...και ενα κομματι απο την φουστα μου να σε παραπλανει για την δηθεν ομορφια μου.

Ωρα μετα. Πολυ μετα.
Ξυπνας και δεν ψαχνεις να με βρεις, γιατι πολυ απλα για σενα δεν εφυγα ποτε.
Περνας απο την κουζινα και σκονταφτεις στο χερι μου.
Το μαζευεις και το βαζεις στην καρεκλα..μην κρυωσει στο πατωμα...
Πινεις νερο και ξανακοιμασαι.
Τιποτα δεν σου φαινεται διαφορετικο...

Ειμαι θαμμενη μιση σε ενα κηπο μακρυα απο μενα, και καθε μερα προσπαθω να με αναστησω.
Ομως δεν ξερω που να σκαψω για να με βρω.
Εχω ενα χερι και ενα κομματι φουστα.
Μου λειπουν ολα τα υπολοιπα.
Κι εσυ ετσι με γνωριζεις.
Μιση.
Κρυμμενη.
Θαμενη.

Πρεπει πρωτα εγω να με ξεθαψω για να με δεις κι εσυ μετα ολοκληρη.

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

lost in a ...... world


Χαμενη στην χωρα των αισθησεων αναζητω να βρω

εκεινο το χρωμα που δεν θα τυφλωνει καθε πρωινο μου

εκεινη την γευση που θα θυμιζει παγωτο με σιροπι καλοκαιρινου απογευματος


εκεινο το αρωμα που δεν θα θυμιζει κανενα σκοτωμενο ερωτα


εκεινο το αγγιγμα που θα με κανει να ανατριχιαζω


εκεινη την μουσικη που θα λεει οσα θελω να γραψω και δεν βρισκω τις λεξεις......


Και πριν βρω το δρομο μου φτιαχνω και μια εκτη αισθηση.....


εκεινη που θα με κανει να βλεπω καθε νοστιμη μυρωδια (σου) και να χανομαι ολο και πιο βαθια στην παλαμη της μουσικης μου...