Kαποιοι ονειρευονται με τα ματια κλειστα.
Καποιοι ονειρευονται για να μην ξυπνησουν.
Εγω οταν κλεινω τα ματια φευγω.
Πεταω πανω απο το παρελθον μου... πανω απο τα λαθη και τα δακρυα.
Πεταω για να φτασω στα θελω μου, να κατσω πανω τους και να μην τα ξανακανω αναμνηση.
Πεταω γιατι φοβαμαι μηπως σκουριασουν τα φτερα μου.. μηπως νομισεις οτι ειναι αχρηστα πια και μου τα πεταξεις.
Πεταω και κρυωνω για να νιωθω ακομα οτι υπαρχω.
Απλα πεταω για να δω τι υπαρχει παρακατω... να το κανω παρον και να σε σβησω.
Αποψε φυσαει...
Κρυωνω...
Λεω να φευγω σιγα σιγα....
2 σχόλια:
Πετα! Οταν θα σκουριασουν τα φτερα σου μπορει και να μην υπαρχεις πια.. Μπορει τοτε να πεθανεις..Τα φτερα μας τα χρειαζομαστε για να ζουμε! Καλη Βολτα!...
Ka8e fora poy 8elw na fygw apla kleinw ta matia...
kai tote petaw...
mono ftera xreiazomai...kai nomizw oti twra pia ta exw...
s eyxaristw...
Δημοσίευση σχολίου