Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Just passed by....


Μπορει να καθεται διπλα σου.
Μπορει να σου ειχε μιλησει καποτε.
Μπορει απλα να περασε και να σε σκουντηξε καταλαθως.
Μπορει και να σου χαμογελασε...και πολύ περισσοτερο να του χαμογελασες κι εσυ.
Μπορει να είναι από τα παιδια που συνηθως δεν προσεχεις...που περνανε διπλα σου, σε κοιτανε κι ομως είναι σαν τον αερα...πολλες φορες ουτε που τους νιωθεις.
Μπορει να είναι καποιος από αυτους που καθοταν διπλα σου στο λεωφορειο.
Καποιος από τα παιδια που γνωρισες χθες που ησουν μεθυσμενος.
Μπορει να είναι καποιος από αυτους...μπορει ακομα να εισαι κι εσυ ο ιδιος.
Αλλα δεν το ξερεις...
Δεν μπορεις να το φανταστεις.

Κι ενώ περπατας και παρατηρεις μπορει να μην προσεξεις καλα και να αδιαφορησεις...και μεσα στις επομενες μερες να μαθεις ότι αυτος που κοιταξες στα ματια μια φορα και σου θυμισαν τα δικα σου, είναι χωμενος βαθια...και δεν θα ξαναδεις πια την ψυχη του.
Μπορει να είναι το παιδι που σου εκοψε το εισιτηριο στον κινηματογραφο...μπορει να είναι αυτος που σου πεταξε ένα σοκολατακι...αυτος που καταλαθος σε πηρε τηλεφωνο.
Αυτος που περιμενε με το αυτοκινητο του και σε αφησε να περασεις τον δρομο..μπορει να ειναι αυτος...μπορει να εισαι εσυ...αυτος...εσυ...

Ο καθενας από μας εχει το μυστικο του, το παρελθον του, την μυρωδια του.
Κανεις δεν μπορει να είναι σιγουρος για την σκεψη του αλλου,δεν μπορει να την ξερει και ουτε ποτε θα την φανταστει, οσο και να κοιταξεις στα ματια του και να δεις την ψυχη του δεν θα μπορεσεις ποτε να ακουσεις την σκεψη του… σε ενα λεπτο μπορει να μην υπαρχει, να μην σε ξανασκουντηξει καταλαθος...καποιος του εχει παρει την ζωη...χωρις λογο...απλα του την εκλεψε.
Ισως επειδηδεν θα ειχε δικη του.

*Εσυ αλλα δεν προλαβες.Σε βρηκε το μαχαιρι του στην καρδια...εφυγες,αμεσως...

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Οscar's Wilde night......


Δεν ειναι τυχαιο ουτε ασκοπο που αφιερωσα τη ζωη μου στη λατρεια της λογοτεχνιας, ετσι που στο τελος εγινα:
¨Φιλαργυρος των ηχων και των συλλαβων οπως ο Μιδας για χρυσαφι¨
Κητς.
Θυμησου επισης πως πρεπει να μαθω αρκετα για 'σενα ακομη. Ισως πρεπει να γνωριστουμε απο την αρχη. Μα ενα πραγμα εχω να σου πω. Μη φοβασαι το παρελθον. Μην πιστεψεις αυτους που θα σου πουν πως ειναι αμετακλητο. Τ ο παρελθον, το παρον και το μελλον ειναι μονο μια στιγμη στο βλεμμα του θεου, το βλεμμα που πρεπει να φωτιζει τη ζωη μας. Χρονος και χωρος, διαδοχη και εκσταση δεν ειναι παρα συμπτωματικες κατηγοριες της σκεψης.Η φαντασια της υπερβαινει, κινουμενη στην ελευθερη σφαιρα των ιδανικων υπαρξεων.Τα πραγματα επισης ειναι στην ουσια τους ετσι οπως εμεις διαλεγουμε καθε φορα να ειναι. Η ουσια ενος πραγματος εξαρταται απο τον τροπο που το βλεπει κανεις. << Εκει που οι αλλοι>>
λεει ο Μπλενκ <<βλεπουν απλως την αυγη να ξεπροβαλλει πισω απο τον λοφο, εγω βλεπω τους γιους του θεου να διαλαλουν την χαρα>>. Το μελλον που ανοιγεται μπροστα μου ειναι το παρελθον μου.Κι αυτο δε θα το καταφερω ποτε(δλδ να το κοιταξω με διαφορετικα ματια) αν το καταφρονησω, αν το αγνοησω, αν το εξυμνησω ή αν το αρνηθω, αλλα μονο αν το δεχτω σαν αναποφευκτο σταδιο στην εξελιξη της ζωης και του χαρακτηρα μου, μονο αν σκυψω ταπεινα το κεφαλι μπροστα σε ολα οσα υπεφερα. Εχω πολυ δρομο να διανυσω ακομη μεχρι την ολοκληρωση της ψυχης μου. Οσο ανολκληρωτη και ατελης κι αν ειναι η προσωπικοτητα μου εχεις να κερδισεις ακομη πιο πολλα απο ΄μενα. Ηρθες κοντα μου για να μαθεις την απολαυση της ζωης και την απολαυση της τεχνης. Ισως η μοιρα με διαλεξε για να σου μαθω κατι πολυ πιο σημαντικο-το νοημα της θλιψης και της ομορφιας της.

O αφοσιωμενος φιλος σου,

Οscar Wilde







Σάββατο 3 Μαΐου 2008

Αναμνησεις....



Η αισθηση απο το παγωμενο χιονι πανω στο προσωπο
Η εκδρομη με αυτους που αγαπας και καποιους που δεν επελεξες
Το πρωτο φιλι σε ενα ξενοδοχειο
Η μυρωδια απο το ουζο (σου..)
Ο ηχος απο το ποτηρι με την μαυροδαφνη που σπαει καθως πεφτει απο τον τριτο οροφο
(Η μυρωδια σου..)
Το ξημερωμα στην ταρατσα
Ο κρυος αερας πανω στο μηχανακι
Ο χωρισμος..
Η συναυλια σε αγνωστο μερος με ατελειωτες μπυρες
Το βραδυνο μπανιο
Η κιθαρα γυρω απ την φωτια
Το ξενυχτι στο φαρο περιμενοντας ενα καλυτερο αυριο
Ο πονος της προδοσιας
Ο χορος (μαζι σου..)
Η αγωνια για μια απαντηση
Ο υπνος στην αγκαλια καποιου
Το τυχαιο που συνεβη και σε εκανε να γελασεις
Το φιλι μετα απο ενα μεθυσι
Η γευση απο την ελευθερια
.........................................
...αναμνησεις...λιγες στιγμες μεσα στο χρονο...δεν θα ερθουν ποτε οι ιδιες...

Υπαρχουν καποιες αναμνησεις που αν και γραφτηκαν σε λευκα χαρτια και τσαλακωθηκαν δεν καταφεραν να μπουν στον καδο απορριματων...χτυπησαν στην σιδερενια γωνια του κι επεσαν εξω...
Συνηθως ετσι γινεται με τις αναμνησεις που δεν θελουν να ξεχαστουν...
"Δεν θελω να σημαινεις τιποτα για μενα πια..ομως αυτο σημαινει οτι κατηγορω το παρελθον μου και μονο αυτο δεν θελω...
Εισαι το τσαλακωμενο μουτζουρωμενο χαρτι που οσο και να προσπαθησω να το ισιωσω αυτο παντα θα παραμενει τσαλακωμενο...."
Και ο καδος συνεχιζει να γεμιζει απο αυτα τα οχι πλεον λευκα χαρτια μεχρι να γεμισει και η ψυχη μου και να παψω να ποναω...
Κι ενω οι σελιδες ειναι μεγαλες και γεματες απειρες λεξεις, στην πραγματικοτητα δεν ειναι παρα λιγα δευτερολεπτα..απ την ζωη μου..την ζωη σου...την ζωη...

"Εχω ενα καδο απορριματων με αναμνησεις...!θα πεταω χαρτια μεσα μεχρι να γεμισει...και παντα θα αφηνω λιγο χωρο μηπως καταφερω να πεταξω κι εσενα μεσα..."

¨Ο τροπος να μιλας για το παρελθον,
χωρις να γινεσαι υποπτος νοσταλγιας
δεν εχει βρεθει ακομα....¨
(Ο.Ελυτης)

A Memory by NOVEMBRE

The water's flowing down the river of the memories of days without a sound
The waters carry away the memories of days lost in the abyss of my dawn
Back to your lonely eyes
I'm remembering you wandering through
empty rooms of what used to be our paradise
The waters carry away memories of your eyes found in the album of my mind, found in the pages of my dawn
Forever kept inside my heart
As year erase all names and memories of what we've done
I miss something in this life
As the joining thread has broken and our paths are split
I realize that thing I miss is you