Δεν ειναι τυχαιο ουτε ασκοπο που αφιερωσα τη ζωη μου στη λατρεια της λογοτεχνιας, ετσι που στο τελος εγινα:
¨Φιλαργυρος των ηχων και των συλλαβων οπως ο Μιδας για χρυσαφι¨
Κητς.
Θυμησου επισης πως πρεπει να μαθω αρκετα για 'σενα ακομη. Ισως πρεπει να γνωριστουμε απο την αρχη. Μα ενα πραγμα εχω να σου πω. Μη φοβασαι το παρελθον. Μην πιστεψεις αυτους που θα σου πουν πως ειναι αμετακλητο. Τ ο παρελθον, το παρον και το μελλον ειναι μονο μια στιγμη στο βλεμμα του θεου, το βλεμμα που πρεπει να φωτιζει τη ζωη μας. Χρονος και χωρος, διαδοχη και εκσταση δεν ειναι παρα συμπτωματικες κατηγοριες της σκεψης.Η φαντασια της υπερβαινει, κινουμενη στην ελευθερη σφαιρα των ιδανικων υπαρξεων.Τα πραγματα επισης ειναι στην ουσια τους ετσι οπως εμεις διαλεγουμε καθε φορα να ειναι. Η ουσια ενος πραγματος εξαρταται απο τον τροπο που το βλεπει κανεις. << Εκει που οι αλλοι>> λεει ο Μπλενκ <<βλεπουν απλως την αυγη να ξεπροβαλλει πισω απο τον λοφο, εγω βλεπω τους γιους του θεου να διαλαλουν την χαρα>>. Το μελλον που ανοιγεται μπροστα μου ειναι το παρελθον μου.Κι αυτο δε θα το καταφερω ποτε(δλδ να το κοιταξω με διαφορετικα ματια) αν το καταφρονησω, αν το αγνοησω, αν το εξυμνησω ή αν το αρνηθω, αλλα μονο αν το δεχτω σαν αναποφευκτο σταδιο στην εξελιξη της ζωης και του χαρακτηρα μου, μονο αν σκυψω ταπεινα το κεφαλι μπροστα σε ολα οσα υπεφερα. Εχω πολυ δρομο να διανυσω ακομη μεχρι την ολοκληρωση της ψυχης μου. Οσο ανολκληρωτη και ατελης κι αν ειναι η προσωπικοτητα μου εχεις να κερδισεις ακομη πιο πολλα απο ΄μενα. Ηρθες κοντα μου για να μαθεις την απολαυση της ζωης και την απολαυση της τεχνης. Ισως η μοιρα με διαλεξε για να σου μαθω κατι πολυ πιο σημαντικο-το νοημα της θλιψης και της ομορφιας της.
O αφοσιωμενος φιλος σου,
Οscar Wilde
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου