Just a "walk"..........

Kαποιοι ονειρευονται με τα ματια κλειστα.
Καποιοι ονειρευονται για να μην ξυπνησουν.

Εγω οταν κλεινω τα ματια φευγω.
Πεταω πανω απο το παρελθον μου... πανω απο τα λαθη και τα δακρυα.
Πεταω για να φτασω στα θελω μου, να κατσω πανω τους και να μην τα ξανακανω αναμνηση.
Πεταω γιατι φοβαμαι μηπως σκουριασουν τα φτερα μου.. μηπως νομισεις οτι ειναι αχρηστα πια και μου τα πεταξεις.
Πεταω και κρυωνω για να νιωθω ακομα οτι υπαρχω.
Απλα πεταω για να δω τι υπαρχει παρακατω... να το κανω παρον και να σε σβησω.

Αποψε φυσαει...
Κρυωνω...
Λεω να φευγω σιγα σιγα....

(Not) Today.........

Οκ...
Απλα γραφω.
Θα διαγραψω ετσι το παρελθον?? οχι... θα το κανω παρον....

Δεν μπορω ομως να σταματησω... ειδικα σημερα...
Σημερα δεν υπαρχω...ειμαι πισω...
Καποια τραγουδια....
Καποιες μερες....

Πολλες φορες οι αναμνησεις ειναι σα να ξεθαυονται απο μονες τους χωρις να μου ζητησουν την αδεια...
Απλα ανασταινονται και προσπαθουν να με πνιξουν...
Και μεσα απο αυτες μπορεις να δεις το τελος μιας αρχης... που ομως παντα την επιλεγεις...
Ειναι σα να μυριζεις το λαθος κι ομως να θελεις να βαλεις απο αυτο το αρωμα...
Παντα η ελπιδα οτι αυτη την φορα δεν θα ειναι το ιδιο...

Μπορω να πιαστω απο 'σενα? Εισαι το τωρα. Το σημερα.
Νιωθω το χτες να με τραβαει προς τα κατω....πνιγομαι...!

Εισαι κι εσυ ομως απο το ιδιο αρωμα...
Βαρεθηκα να το φοραω.... κι ας μυριζει τοσο ωραια...


Regret-Anthema

As I drift away... far away from you,
I feel all alone in a crowded room,
Thinking to myself
"There's no escape from this
fear,
regret,
loneliness..."

Visions of love and hate
A collage behind my eyes
Remnants of dying laughter
Echoes of silent cries

I wish I didn't know now that
I never knew then...
Flashback
Memories punish me again
Sometimes I remember all the pain
that I have seen
Sometimes I wonder what might
have been...

Visions of love and hate
A collage behind my eyes
Remnants of dying laughter
Echoes of silent cries

And sometimes I despair
At who I've become
I have to come to terms
With what I've done

The bittersweet taste of fate
We can't outrun the past
Destined to find an answer
A strength I never lost
I know there is a way
My future is not set
For the tide has turned
But still I never learned to live
without regret.


[Lyrics & Music: D.Cavanagh]

Just jump....!

Πανικος!

Καταστροφη!

Γιγαντιαίες πύρινες φράουλες με κυνηγάνε! και εχω ξεχασει και την ομπρελα μου σπιτι!

Τρεχω να κρυφτω κατω απο ενα μανιτάρι αλλα και αυτο επιχειρει να με δαγκωσει..!
Προσπαθω να του δειξω ποσο αγευστη ειμαι αλλα μου λεει οτι δεν διαθετει αυτη την αισθηση ετσι κι αλλιως......!

Βγαινω λοιπον στην πυρινη βροχη και κανω μια βουτια στο κενο χωρις ελπιδες πια....
Αν ειναι να με καψουν οι φραουλες ας το κανουν καθως θα πεφτω...........

Don't give up.............

Ειμαι εδω με βλεπεις?

Εμ..δεν ξερω πως να αρχισω..
Δεν ξερω ακριβως τι θελω να πω..

Ολα ειναι γι' σενα.. για να μην σε βλεπω ετσι.

"Εγω ειμαι....Εγω...
Εγω που σου ειπα να βαλεις το μαυρο το παντελονι σημερα που θα σου πηγαινει καλυτερα.
Εγω που σε αφησα να ζαλιστεις απο το ποτο για να νιωσεις για λιγο ελευθερη.
Εγω που σου ειπα να πιστεψεις για μια στιγμη στον εαυτο σου και τοτε ολος ο κοσμος θα πιστεψει σε 'σενα.
Εγω που δεν ξερω πως αλλιως να σε πεισω να ρισκαρεις χωρις να σε νοιαζει τι θα πουν οι αλλοι... να κοιτας εσενα χωρις να σε συγκρινεις με κανεναν.
Εγω... που εγινα η αιτια να πονεσεις... που αυτα που πιστευω μπορει να μην ισχυουν ομως εγω ετσι νιωθω.


Ελα να χορεψουμε! ετσι οπως κανουμε παντα.
Ελα να γελασουμε! οπως μονο εμεις ξερουμε.
Ελα και ασε τα μαλλια σου ετσι φουντωτα..! Αφου στο εχω πει οτι σου πανε πολυ ετσι.
Ελα! Φτιαξε μου καφε και ελα να κατσουμε με τις ωρες στην βεραντα σου οπως τοτε, θυμασαι..?
Ελα! Δυναμωσε την μουσικη μας και βαλε αυτα τα all-star που τοσο σου πανε!"

Ουφ........
Ισως να μην εχω αλλα λογια... να μου τελειωσαν, σε αντιθεση με τα δακρυα σου... μην κλαις.
Λενε ολες οι επιθυμιες που δεν εγιναν πραξη εγιναν δακρυα και επεσαν στο πατωμα.
Μην της αφηνεις να πεφτουν. Το ξερω μπορει να μην θες. Να μην ηθελες να τις ριξεις... να στις ερριξαν αλλοι. Ομως παντα μας κανει καποιος να κλαιμε.

Ο,τι και να πω ειναι ματαιο.
Θα παψω λοιπον να γραφω.
Κι αν θες κλαψε.
Μπορει και να νιωσεις καλυτερα.
Οτιδηποτε για να νιωσεις καλυτερα........

Φωτο:www.deviantart.com

Wake up.......

Προτασεις αταιριαστες... ασυνδετες...
Οπως η ζωη μου με την μερα... με ολα τα θελω που ακομα εμειναν μπορει...

Μελαγχολια ειναι η απαντηση..εσωτερικη.. κρυφη...

Ειμαι κλεισμενη σε ενα κενο που το γεμιζω ολο με αχρηστες επιλογες και γι αυτο ακριβως δεν λεει ποτε να γεμισει....

Φτιαξε μου τα φτερα μου και εγω δεν θα ξαναπερπατησω...
Παρε μου τα χερια και κανε μου τα λογια...μονο να (σε ) αγγιζω ξερω..
να νιωθω...
να ξεχναω οτι κανείς δεν σκεφτεται οπως εγω...
ουτε κι εσυ..
εσυ πανω απ ολα...

Πρεπει να παω λιγο πιο κει..
Εκει που υπαρχει η πραγματικοτητα...
Να σταματησω να φτιαχνω κοσμους... να σταματησω να φτιαχνω εσενα οπως θελω...

Προτασεις αταιριαστες... ασυνδετες...
Αν τις προσεξεις ομως καλα δεν ειναι...

Φωτο:www.deviantart.com

Bless you...........!

¨Κανεις ερωτευμενος δεν ειναι υγιης..γιατι πολυ απλα ο ερωτας ειναι αρρωστεια...¨*

Αρχιζεις να μιλας και να μην σε ακους..
Να βλεπεις μακρυα χωρις να κρατας το μελλον.
Να γελας και να κλαις σε ενα δωματιο φτιαγμενο με τους τοιχους της ελπιδας.
Ψαχνεις να βρεις τροπους να προσπαθεις να πετυχεις το ακατορθωτο.
Ξαφνικα συνειδοτοποιεις οτι αυτο το ασπρο στρογγυλο στον ουρανο το βραδυ ειναι ενα φωτεινο δωρο που λες οτι εξυμνει τα συναισθηματα σου και οτι καποιοι δηθεν ρομαντικοι το ονομαζουν φεγγαρι...
Κατηγορεις την πραγματικοτητα που υπαρχει και αρχιζεις να νιωθεις οτι περνας στον κοσμο σου...
Συνειδητοποιεις ποσο πολυ ταιριαζει το κοκκινο στα τριανταφυλλα και ισως να αρχιζεις να μην φοβασαι το θανατο...

Ειρωνικο υφος?
Μπορει...Ολα μια ειρωνεια ειναι... μια αρρωστεια...

Αναρρωνω.. ειμαι με χαπια...
Μην με πλησιαζετε γιατι μπορει να σας κολλησω...


*Σεισαχθεια-Ευα Ομηρολη

Φωτο:http://xnoudi.blogspot.com/2007_04_01_archive.html

Don't know much.......

Μπορεις να μαθεις κατι απο ΄μενα..?
Δεν ξερω...
Μονο για την ζωη μπορω να σου μιλησω...
Αν δεν ξερεις να ζεις μπορω να σε μαθω...
Μπορει να μην σ΄αρεσει απολυτα...
Τί να κανω? Αυτο εχω να δωσω.
Μπορω να σε μαθω να φτιαχνεις κοσμους και να ζεις σ΄αυτους. Να κλεινεις τα ματια, να ονειρευεσαι και να ξυπνας μονο οταν νιωθεις πονο..
Τι να κανω? Αυτο ξερω καλα.
Μπορω να σε μαθω να εμπιστευεσαι ευκολα. Να σκονταφτεις παντα στο λαθος.
Τι να κανω? Αυτο εχω μαθει.
Μπορω να σου πω τι χρωμα εχει η μοναξια...τι μουσικη η προδοσία..
Τι να κανω? Αυτο μου εδειξαν.
Μπορω και να σε κανω να με βαρεθεις. Να θελεις να με αφησεις...
Τι να κανω? Αυτο συνηθως πετυχαινω.

Δεν μπορω να σου μαθω και πολλα...
Μην με ρωτας τοτε.....

Φωτο:http://youaremylittleangel.blogspot.com/

Confused...

Μπερδευτηκα σε μια τριχα απο τα μαλλια σου και τωρα οπου κι αν πας θα με κουβαλας.
Μπερδευτηκα σε ο,τι μπορει να με πληγωσει.
Φυλακιστηκα και νιωθω μοναξια.

Αρχιζω να με ξετυλιγω και νιωθω οτι ποτε δεν θα φτασω στο τελος..!
Παντα καποιος θα με ¨μπερδευει¨...
Μου λες να μιλησω...και τί να πω..? Αυτο που θες να ακουσεις?
Πες μου τι θες να ακουσεις και τοτε θα στο φωναξω..!
Μπορει να μην μπορω να πω αυτο που θες...
Το σκεφτηκες ποτε?
Οχι...ναι...δεν ξερω..
Μου τελειωσε το θαρρος και ψαχνω να βρω...οχι για 'μενα... ψαχνω να βρω καποιον που να εχει.. εγω δεν το θελω αλλο.. το αφησα να τελειωσει... επιτηδες...
Δεν χρειαζεται παντα να μιλαω εγω.. μονο εγω μιλαω.. παντα.. εγω...
Τωρα πια θα γραφω......

Γυριζω....γυριζω...
Αργα... αργα...
Νομιζω αρχιζω να βλεπω το τελος...
Δεν ξανα¨μπερδευομαι¨ πια.......