Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

"And i often wonder why?" stories: Part 1




Ο ΚΟΕΜΤΖΗΣ ΣΤΟΝ Γ.ΛΙΑΝΗ* ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ:

«Αγαπούσα τους ανθρώπους
κάποτε μου έγινε αφάνταστα δύσκολο να τους αγαπώ... από τότες που χτύπαγαν τον πατέρα μου, από μικρό παιδί, απόχτησα ένα μίσος κατά της αστυνομίας.

Την αστυνομία την εννοούσα σαν κράτος της Δεξιάς και την μισούσα. Την μισούσα και την σιχαινόμουνα όσο τίποτα στον κόσμο. Δεν έκλεψα ή δεν αδίκησα ποτέ μου έναν φτωχό ή έναν ιδεολόγο ή έναν ρέστο. Είχα αδυναμία στους αστυνομικούς! Όταν σε προδίδουν οι άνθρωποι αγαπάς αόριστα τον κόσμο. Είναι λιγότερο βασανιστικό αυτό».



Το Τραγουδι:
«Μακρύ ζεϊμπέκικο του Νίκου» απο Δ. Σαββοπουλο
Η Ταινια:
"παραγγελιά" του Νίκου Τάσσιου
Η ζωη του γινεται τραγουδι και υστερα ταινια. Ο Θανατος απο χερι ανθρωπου δεν μπορει ποτε να ειναι ενα "σωστο" τελος. Ακομα κι αν δεν εχει ερθει η ωρα να πουμε τι ειναι το σωστο και τι το λαθος, κι αμφιβαλλω αν θα μπορεσουμε ποτε. Περα απο εξουσιες και δυναμεις ολοι εχουμε την καταρα να μας στοιχειωνει, την ιδια ακριβως τυχη και ατυχια μαζι, να θελουμε να λεγομαστε ανθρωποι. Να εχουμε μυαλο και ψυχη που αλλωτε το πρωτο οδηγει το δευτερο αλλα και αντιστροφα. Κι ας φτανω τωρα να δικαιολογω εναν δολο-φονο, το κανω γιατι περα απο την λογικη ερχεται ο πονος, η ψυχικη ασθενεια, οι αναμνησεις, το ανεξελεγκτο μισος και εκεινη η λεπτη-λεπτη σχεδον αορατη γραμμουλα, που καμια φορα την ξεπερναμε με ενα αλλο μας κομματι εαυτου, για να φτασουμε να αναρωτιομαστε για την υπολοιπη ζωη μας: γιατι..?

Η συνεχεια θα μπει απο πανω, οταν την γραψω...



*Προς απλη πληροφορηση: βουλευτης του Πασοκ

Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Tik tak



Τρέλα.
Ματωμενα συρταρια.
Να σταζουν απο χθεσινο αιμα καταλαθως σκοτωμενων ολων αυτων που προσπαθεις να κρυψεις και παλευουν να ξετρυπωνουν σε καθε λαθος στιγμη.
Ουρανοι χωρις χρωμα γιατι αποψε εχεις κλειστα τα ματια.
Βραδινα γευματα σε δηθεν χαρουμενα εστιατορια απο υλικο μισθωμενης ευγενειας.
Βροχερες νυχτες με λασπες και ενοχες κολλημενες στα παπουτσια μας να τις μεταφερουμε σε καθε γωνια της ζωης μας.
Ανεξιτηλα "τι κανεις?καλα ευχαριστω" ατακα συνηθειας και ανυπαρκτης φωνης στα βλεματα που αναγκαστικα συναντιουνται για να παμε παρακατω και σημερα.
Το ποτηρι το απλυτο πιατο τα κλειδια τα τσιγαρα ολα εκει ακριβως που τα αφησες χθες και αυριο και σημερα.
Να κοιταω το ρολοι
τι σημασια εχει? κι αυριο εκει θα ειναι.
Σαπισμενες μολυνσεις οι εφιαλτες που εγιναν πραγματικοτητα, παντα να ξυπνας ιδρωμενος λιγο πριν το τελος...και παντα να το μαντευεις.
Ουρλιαχτα και τηλεφωνα και δακρυα και λογια μαχαιρια και αναμενομενα τελη που παντα πιστευεις οτι δεν θα ερθουν αλλα παντα ερχονται..
Να ανοιξεις την πορτα να στριψεις
δεξια για να αποφυγεις την πορεια στο κεντρο που θα σε καθυστερησει στο ιδιο ολοιδιο παντα επαναλαμβανομενο σου σημερα.
Να μην κοιταξεις μπροστα ουτε ψηλα μονο κατω για να μην δεις αλλα και ουτε να σε δουν.
Μονο ετσι θα αποφυγεις το βρωμισμενο ποδι του ζητιανου για να μην κλεψει ουτε μια στιγμη απο την "καθαρη" ζωη σου.
Να καταληξεις εδω κι εκει κι ακομα παραπερα σε καθε προχειρα χρωματιστη στιγμη χωρις ηχο.
Γιατι και η φασαρια ξυπνα καθυστερησεις
κι εσυ πρεπει να φυγεις
να πας παρακατω σημερα.
ΚΑΙ σημερα.

*photo: acollagebehindmyeyes.blogspot.com

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

For what we are praying for...?



"Μονο αν με κατανοησεις θα με αγαπησεις."

Κι αν και δεν βρισκω αυτη την κατανοηση σε κανεναν απο αυτους τους ανθρωπους προτιμω να μην φτιαχνω κανεναν θεο που δηθεν μπορει να μου το προσφερει. Και το θ με μικρο γιατι μια λεξη ειναι κι αυτη οπως τοσες αλλες. Και χωρις να θελω να εισβαλω με τροπο αυστηρο και επιδεικτικο στις ζωες ολων αυτων που τη γραφουν με κεφαλαιο και να τους τις ανατρεψω με τις οποιες αντιληψεις μου, τα γραφω αυτα. Ευγενικα και διακριτικα για οσους διαφωνουν και εντονα και παθιασμενα για οσους με αντιλαμβανονται.
Ακομα και εδω η κατανοηση θα ειναι ελαχιστη, εως και μηδενικη.
Δυσκολα μπαινει κανεις στο κεφαλι του αλλου και παταει στην ιδια μ' αυτον γραμμη.
Ομως οταν το κανει εχουν γινει σχεδον ενα.
Για μια τετοια εισβολη ζω κι εγω και ας μην ερθει ποτε στον πραγματικο κοσμο. Θα φτιαχνω αλεξισφαιρους κοσμους για να την προφυλασσω απο το πραγματικο, που καθε μερα μας σερβιρεται ζεστο, δελεαστικο και αναλατο.

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Quiet mind(s)




"Δεν θα ημασταν ολοι σε καλυτερη θεση
αν προσπαθουσαμε να καταλαβουμε και να αποδεχτουμε το γεγονος
οτι καμια ανθρωπινη υπαρξη δεν θα κατανοησει ποτε καποια αλλη,
κανενας αντρας την γυναικα του,
εραστης την ερωμενη του,
γονιος το παιδι του.
Ισως γι αυτο οι ανθρωποι εχουν εφευρει τον Θεο,
ενα ον που δειχνει κατανοηση."

"Ο Ησυχος Αμερικανος"
Graham Greene