Midnight games.....

Ενα απο αυτα τα βραδια μου χτυπησε την πορτα η Nevermindland....

Οι κανόνες του παιχνιδιού: Βάλε Link (σύνδεση) προς το άτομο που σε έκανε tag. Γράψε 7 αλήθειες για σένα στο blog σου, κάποιες κοινές, κάποιες περίεργες. Κάνε tag 7 άτομα στο τέλος της ανάρτησης βάζοντας τα ονόματα τους και links προς το blog τους. Ειδοποίησε τους ότι τους έχεις κάνει tag αφήνοντας σχόλιο στο blog τους. Λοιπόν:

1. Παντα ζω σε ενα δικο μου κοσμο γεματο μωβ αληθειες,βελουδινους ανθρωπους και κοκκινα φιλιά που κρυβουν πισω τους μια ανεξίτηλη θυμιση. Αν μου μιλας και δεν ακουω εκει θα ειμαι...(και πραγματικα, ειναι σα να κολλαω μερικες φορες και να μην υπαρχει τιποτα πραγματικο γυρω μου....παρανοια!)

2. Καθε φορα που ακουω το ξυπνητήρι μου νιωθω οτι με εχουν περικυκλωσει γιγαντιαια κιτρινα τερατα και μου παιρνουν την ανασα! (Απλα αφηστε με να κοιμηθω.......!)

3. Φωτογραφιζω πραγματα και ανθρωπους, ντυνω τις στιγμες αιωνιες και να μην ξεωριαζουν στην καθε μερα.(δωστε μου μια ψηφιακη και αφηστε με στο δρομο να κυνηγαω στιγμες και δευτερολεπτα...)

4. Αν μπορειτε να αποκρυπτογραφησετε αυτα που γραφω τοτε σιγουρα εχετε μπει βαθια μεσα, γιατι μονο να γραφω ξερω ( οπως μου ειχε πει κάποιος, άλλα λεω και άλλα εννοω καποιες φορες....απλα σβηστε το λεω...και βαλτε γραφω...)

5. Καθε φορα που παιζει η μουσικη μου μεθαω... Kαι θελω να μεθαω(!), γι΄ αυτο παταω το play. Η μουσικη ειναι ανασα σε εναν κοσμο χωρις απαντησεις.

6. Θελω να γυρισω καθε γωνια αυτου του κοσμου, να μπω σε ενα τρενο και να πεθανω σε μια τυχαια πολη που θα με διαλεξει. Να δω ολες τις υπαρξεις που ξερουν να ζουν διαφορετικα απο εμενα, να ζω για λιγα λεπτα στο καθε μερος και υστερα να φευγω.

7. Αυτο που φοβαμαι πιο πολυ ειναι ο χρονος. Μας πλησιαζει...ρουφα τις σκεψεις μας, μας υπνωτιζει και παντα μας αφηνει γυμνους στα πιο μαυρα σκαλοπατια της αποτελματωσης..να σκεφτομαστε οσα γευτηκαμε και δεν θα νιωσουμε ξανα...(χρονος...αναμνησεις..αυτα τα δυο πανε μαζι...απλα λυπαμαι που πολλα πραγματα τα ζω μονο μια φορα...αν και ξερω οτι ετσι αποκτουν αξια...)

Μια τελευταια αληθεια μου, η οποια θεωρησα οτι ειναι περιττο να παρει την θεση καποιας αλλης, ειναι η αδυναμια μου για τη νυχτα. Δεν ειναι ασημαντη απλα υπαρχει η μυρωδια της σε ολο αυτο το blog, ειναι η αιτια της υπαρξης του...ειναι πανω απο ολες τις αληθειες μου....ειναι η εμπνευση μου για την καθε απαντηση....

Περναω λοιπον το βραδυ απο την πορτα και αφηνω μια προσκληση με την σειρα μου σε....
Ασπρόμαυρες Αναμνήσεις
Περαστική
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ
Without Subject-Ektos 8ematos
Φιλοσοφίες? Σκέψεις?
ολα ειναι τοσο μεγαλα...η μηπως...εγω ειμαι τοσο μικρη???
Serendipity