Με εκανες να χαλασω μελανι και σημερα.
Μαυρη μπλουζα για να περναει απαρατηρητη και τζιν φουστα κοντη για να τονιζει τα νιατα που τωρα ειναι η σειρα τους.
Και καπου αναμεσα σ' αυτα μια αλυσιδα... μια ασημενια λαμπερη αλυσιδα να σχηματιζει κυκλο γυρω μου...
Ντυθηκα για 'σενα σημερα και το εμαθα μολις με ειδες.
"Αλυσιδες....
Τί εισαι?...
Δεσμοφυλακας εισαι?...
Αλυσιδες..."
Δεν φτιαχτηκα για να με πεις εσυ δεσμοφυλακα.
Δεν εχεις ομως δρομους ανοιχτους στο μυαλο σου και ολα οδηγουν σε πορτες γνωστικων αναμνησεων.
Ισως στα νιατα σου μεχρι εκει να εμαθες.
Οπως και να λες αυτο που σκεφτεσαι.
Ομως εγω σημερα σε ακουσα.
Το κακο ειναι οτι δεν με ακουσες κι εσυ.
Εχω τα ματια και το μελανι για να μιλαω, και ας γινονται εκρηξεις λεξεων στο μυαλο μου.
Δες λοιπον τι σκεφτομαι, γιατι τα αυτια σου δεν ακουν αυτα που λεω.
"Αλυσιδες...
Ναι...τις εχω πανω μου οχι για να δενω ζωες.
Εμενα εχω δεσει.Δεν το βλεπεις??
Ειναι γυρω μου....επανω μου...
...αλλα ειναι τοσο φωτεινες που και μονο που τις κοιτας σε αγγιζουν...
Και χωρις να το καταλαβεις το πετυχα.
Με προσεξες για τα δεσμα μου..
Με εχω δεσει καλα για να απεχω οσο πιο πολυ γινεται απο εσας... να βλεπετε πως δεν ανηκω μαζι σας.
Ειμαι δεμενη στον κοσμο μου και δεν ενοχλω κανεναν.
Αν θελεις ελα...
Δεσου κι εσυ..
Εγω δεν θα σε δεσω...οχι με το ζορι...
...απλα ανοιξε το μυαλο σου...
...δεν ειμαι δεσμοφυλακας εγω......"
