eat eat eat... to cover you emptiness

Με λυσσα καταβροχθιζουμε...





γιατι δεν εχουμε αυτο που θελουμε.

nbfdre5T&Y/U(JHGVFRT6yukiu8/YTR%&/U

Οταν ηρεμησω θα βαλω το ενα διπλα στο αλλο και θα βγει νοημα.

Μεχρι τοτε αυτος ειναι ο μονος τροπος για να πω τι σκεφτομαι.

Χαωθηκα κι εγω οπως κι εσυ.

Κι αντε ξανα να εξηγω πως ολα ενας κυκλος ειναι.

**Για την πορεια στο Ρεθυμνο, για τον εμπρησμο στο Αυτοδιαχειριζομενο στεκι, για καθε προσπαθεια που υπονομευεται απο συμφεροντα αλλά και απο αφελειες φανατισμενων μυαλων.

http://www.tvcreta.gr/website/index.php?option=com_content&view=article&id=1938%3A2010-10-08-20-04-49&catid=108%3A%C8%C5%CC%C1%D4%C1-%D0%D1%D9%D4%CF%D3%C5%CB%C9%C4%CF%D5&Itemid=775

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1217727

......

Βραδια και βραδια τωρα παλευω να με ξερασω
κι αποψε μονο σε μια ζαλαδα ισως να εμεινα.

Εκατομυρια δευτερολεπτα μακρυα
να αλλαζω τις ωρες με το ονειρομετρο,
να μεταλλασσομαι σε πνευμα αδυναμο που ποτε δεν χωνεψα
και παντα το στριμωχνα σε συρταρια εφηβικα.

Αμετρητα προσωπα που ισως ποτε δεν ξαναδω
να ουρλιαζουν για ενα καλυτερο αυριο,
κι ομως,
ακομα και στους δρομους που λιωνουν τα ποδια τους,
πατησαν και ολοι οι εχθροι τους
λιγα δευτερoλεπτα πριν πιστεψουν πως θα τα καταφερουν.

Μουτζουρωνω παλι 2 σειρες για να ελαφρυνω και εχω ξεχασει γιατι εχω ερθει εδω.

Δυο υποστασεις εχω και δυο μυαλα.
Το ενα για να μην ειναι μονο του τωρα που κανει κρυο, ερχεται τα βραδυα μεχρι το κρεβατι σου,
και το αλλο, σκαβει υπογειες αρνησεις σε ο,τι φοβαται και δαγκωνει το "επομενο βημα" του.

Και θολουρα..
Η ζαλαδα συνεχιζεται..

Spain

Παυση διαρκειας λογω "εξωτερικης" αλλαγης.

Once upon a time.....or twice..?

Περπατωντας μεσα στα χρονια,
ανυπομονη-αχορταγη-αναποφασιστη μα πανω απ' ολα ειρωνικη,
να θελω να επιλεγω την μορφη καθε ασυνηθιστου ηρωα απο τα πιο θλιμμενα παραμυθια,
ζω εξω απο τους πυργους τεχνιτων καθοδηγουμενων επιθυμιων,
ειναι απο αυτα τα μαγικα κουτια φτιαγμενοι που ανοιγουν αποτομα πεταγοντας ολο τους το ειναι για δευτερολεπτα και μετα ξανα μεσα
μεχρι να βρουν παλι μια υποψια θαρρους να το ξανακανουν.
Διακτινιζομαι στο χρονο
να μην αφηνω σημαδια ανεπαίσθητα
μονο βαθιες ουλες σε οτι θελησα αχορταγα
λαιμαργα καταβροχθιζω
γινομαι συννεφο μαυρο πανω απο τις ηπειρους που μονο φτωχεια εχουν στα ονειρα τους
να βλεπω μεσα απο μαγικες σφαιρες ενα μελλον γεματο παρελθον
η επαναληψη καθημερινοτητα μας-η φαντασια μας πληρωμενη
να λεω ξορκια για να γινουν ολα οπως τα θελουμε
να μην κλεινουν τα ματια οταν φοβομαστε
να μην κλεινουν τα αυτια οταν μιλανε ολοι παρα μονο οταν μιλαει ο ενας
να μη δακρυζουμε στο μαξιλαρι αλλα σε δαση με ξωτικα δεντρα και ξυλινα σπιτια με επιπλα που ζωντανευουν στη φαντασια μας
οχι απο τη μοναξια που στοιχιωνει ξεθωριασμενα σπιτια.

Μια φορα κι εναν καιρο θα λεμε,
και ολα θα ειναι ακομα ιδια.

salones

<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_124">salones</span>

otra vez

<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_127">otra</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_128">vez</span>

:-?

Θα σου δωσω εξουσια για να δω ποιος εισαι.

Xm....

"Τι διαφορα εχει η φοβια απο τον φοβο...?




O φοβος μου τρεφεται με την λογικη μου

και

η φοβια μου με τον παραλογισμο μου..."

Untitled

Ξεχασμένοι σε ράφια σκονισμένα

Χρονια τωρα ψαχνω να βρω έναν σεισμο να με πεταξει κατω

Και μεσα μου αναθιμιασεις οργισμενων πονων

Να σπασω και να βγουν τρομαχτικα γρηγορα γιατι δεν εχουμε πολυ χρονο

Εικονες ξεσκισμένες και γυμνες αποστασεις γιατι καθε επιθυμια μονο γυμνη απελευθερωνεται

Καλωδιωμενες διαδρομες αυθορμητων πραξεων ακολουθω για να πεσω στο κρεβατι σου

Να αγγιζω τα παντα σου με τον φοβο πως ισως με σκοτωσεις

Να αγγιζεις τα μεσα μου στιγμιαια για να μην με νιωθεις

Γιατι ποτε κανεις δεν θα παψει να καρφωνει αδιαφορίες οταν αλλαζουμε πλευρο με προσμονες

Γιατι καθε αληθεια μας κρυβεται πισω απο ψεματα δανεισμενων εαυτων μηπως και γλιτωσουμε το υπεταρτατο εγω μας

Γιατι παντα ολοι θα βαραινουμε τα βραδυα από ανεξηγητες υπαρξεις αναμονης για ενα γεματοαποσενα αυριο.

Trapped (?)

"Αιωνια εγκεφαλικα ουρλιαχτα,
ψυχης ξεσπασματα,
φυλακισμενα σε μια καθισμενη ελευθερια.

Κι ομως στο τελος χορευουν με ανυπαρκτα ποδια,
με μεγαλα φτερα ντυμενα δυναμη και ονειρα
γιατι η ελευθερια μονο ψυχη χρειαζεται.
Το σωμα την βαραινει."

ζωη

<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_24">ζωη</span>

δεν εχει τιποτα μπροστα της

δεν <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_28">εχει</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_29">τιποτα</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_30">μπροστα</span> της

Paused

10000(Δεκαχιλιαδες) σκεψεις κι εγω δεν μπορω να γραψω ουτε μια.






*Και οι δυο φωτο απο: http://fourtounis.gr/download/12_2008/grig.html

Και ολα καθε φορα μοιαζουν ιδια,

αλλα ειναι χειροτερα.

10000(Δεκαχιλιαδες) σκεψεις κι εγω δεν μπορω να γραψω ουτε μια.

10000(Δεκαχιλιαδες) σκεψεις κι εγω δεν μπορω να γραψω ουτε μια.

http://fourtounis.gr/download/12_2008/grig.html

http://fourtounis.gr/download/12_2008/grig.html

* Και οι 2 φωτο απο: http://fourtounis.gr/download/12_2008/grig.html

* Και οι 2 φωτο απο: http://fourtounis.gr/download/12_2008/grig.html

End-less Walk

Καποια βραδυα φανταζομαι φασαρια. Δρομους με τεραστια φωτα να αναβοσβηνουν και μεθυσμενους να ξερνανε σε γωνιες διπλα σε σκουπιδια. Μυρωδιες και ζέστη, ωρα αργαμιση και να νιωθω πως ολοι τωρα ξυπνανε. Δεν τους θελω αυτους τους δρομους. Τους σιχαινομαι. Κραταω ενα μπουκαλι ουισκι λιγο φτηνιαρικο και ενα χαμογελο στο δεξι μου χερι. Εχω κρυψει στην τσαντα μου πολλα βλεμματα και αλλαζω φορωντας τα καθε φορα που νιωθω αυθορμητη. Φοβαμαι τοσο πολυ και εχω μουδιασει παντου. Και δεν ξερω αν ειναι απο το ποτο ή που ειμαι μονη μου εκει εξω με μια ελευθερια τρομαχτικη. Αλκοολ ναρκωτικα οργασμοι και ολες οι "ανηθικα" βαφτισμενες πραξεις απο την κοινωνια της προκαταληψης. Με περικυκλωνουν και τις δεχομαι αβιαστα-λυτρωτικα-παθιασμενα και σαπιζω μεσα μου ομως δεν φαινεται, ενας Ντοριαν Γκρευ και εγω και ολοι σας. Σε δρομους μεγαλους πορτοκαλι ζεστους και ε(/η)ρη(/ε)μους θελω να περπατησω γιατι η ζωη τελειωνει γουλια-γουλια οπως το φθηνο ουισκι μου. Ξεπουληθηκαμε στο ονομα της ξεφτιλας της παρακμης της δοξας και της "πλουσιας" ευτυχιας. Παζαρεψαμε τον θανατο, την αιωνια νιοτη, την αιωνιοτητα. Σε υπογειες διαβασεις βουταει η ψυχη μας και γυρω-γυρω σταζει η συνηθεια και ο συμβιβασμος.
Στην ακρη του δρομου θα ειμαι και τα φορτηγα θα περνανε κουβαλωντας τροφικες συνηθειες. Μην σταματησει κανεις, μονο να προχωραω θελω.
Την πινω την γουλια μου.....

manía

manía

que

que

Tabaco

Tabaco

Reality

Οι τράπεζες γεννάνε τους «ληστές».

Οι φυλακές τους «τρομοκράτες»

Η μοναξιά τους «απροσάρμοστους».

Το προϊόν την «ανάγκη»

Τα σύνορα τους στρατούς

Όλα η ιδιοχτησία.

Βία γεννάει η Βία.


Κ.Γωγου

K. Gogos

K. Gogos

Always that F****** ME

Το προβλημα με τις αντωνυμιες

Λεμε εμεις κι εννοουμε εγω
Λεμε εσυ κι εννοουμε παλι εγω
Λεμε αυτος κι εννοουμε παλι εγω.

Στην ουσια μονο με το εγω
μπορουμε να εννοησουμε καποιον αλλο.

Τιτος Πατρικιος

EGO

EGO

???

Γαμηθηκε το μυαλο μου παλι αποψε. Συνθηματα και προσωπα ανακατεμενα. Να γραψω στον τοιχο ολα οσα θελω και μαζι με τους μπατσους να τα κοιτω αγνοωντας την παρουσια τους. Κρυμμενη οπως παντα. Να με μισω που ειμαι αδυναμη. Ειμαι στον κοσμο μου ρε γαμωτο. Ολα εκει ειναι τοσο
ταιριαστα μπερδεμενα: -τι θελω να πω?-γιατι δεν με κοιτας?-τι σκεφτεσαι?-ντρεπομαι-θελω να ξερασω-πνιγομαι-ειμαι καλα?-βαρεθηκα-μια αλλαγη θελω-να βαψω τα μαλλια μου μπλε-εσενα θελω?-εσυ?-ισως αν πιω να μαθω...-θελω να φυγω-μου λειπεις ηδη-ολοι κρυβονται για να μην πληγωθουν-υποκρισια ψυχροτητα σας σιχαθηκα!
Ολα ειναι τοσο λιγα για να χορτασω γι' αυτο τα μασαω και μετα τα φτυνω. Ματωνω το στομα μου, και οχι μονο. Ασκοπα μιλαω στο μυαλο μου αφου τιποτα δεν καταφερνω να πω δυνατα. Θελω να γραφω ολα οσα σκεφτομαι -νασταλεωεστωψυθιριστα- γιατι σιχαινομαι εκεινη τη σιωπη που οι σκεψεις ουρλιαζουν αλλα εμεις τις φυλακιζουμε απο φοβο οτι δεν θα αντεξουμε μαζι μ αυτες να φυγει και ενα κομματι μας.Θελω να καψω σ' ενα βραδυ ολο μου το παρελθον και να το ξαναφτιαξω χωρις πατερα και μητερα. Αυτοι με εκαναν να με σιχαινομαι πιο πολυ. Να νιωθω οτι ανουσια γραφω, επαναλαμβανομαι και ουτοπικα ξεσπαω. Ιλιγγο παρακμης νιωθω. Να δωσω μια και να πεσω θελω. Μην με σπρωχνετε, σταματηστε να με σπρωχνετε μπορω και μονη μου! Να με διαγραψω- να ηρεμησω - να παψω να (σε) σκεφτομαι.
Αν συνεχισω ετσι θα τρελαθω. Λιγο ακομα.... λιγο... και θα πεσω.

3:05

Και ανασα. Νομιζω μου τελειωνει η ανασα. Και θελω να βγω εξω. Να βρεχει. Και να ουρλιαζω μεχρι να βγαλω αιμα. Και φιλίες. Και ολο θα με βοηθησεις? Και θελω να μεινω μονη τωρα. Και γιατι ποναω ρε γαμωτο? Αυριο θελω να ξυπνησω μεσημερι. Και καθε μερα. Για να μου μενουν λιγες ωρες μεχρι τη νυχτα ξανα. Και δολοφονιες. Και τι ειναι η ζωη ρε? Και μπατσοι. Κινουμενα οπλα. Ελατε το χαραμα να με σκοτωσετε κι εμενα να λυτρωθω. Και λαθη. Αν ερθεις το πρωι εκει θα ειμαι. Και το απογευμα. Και ειδικα το βραδυ.. Παντα αυτο το εκει. Και σταθερα. Καμια αλλαγη. Και παρελθον. Και ολα εκει μεσα. Σε μια μεγαλη σακουλα κρυμμενη κατω απο το κρεβατι μου.Και με νοιαζει ρε γαμωτο που πεινας. Και με νοιαζει που κρυωνεις. Και δεν θελω μονο να σε κοιταω. Και αναρχια. Και ισοτητα. Και ισως και ουτοπια. Και τι ειναι ρε η εξουσια? Απο αυριο θα εχω κι εγω λιγη. Γιατι ετσι. Και συμβιβασμος. Και τον μισω ρε. Και με μισω κι εμενα στο τελος. Και αναγκη. Παθος. Τρελα. Θελω να βγω στο δρομο, να φοραω πολυχρωμα ρουχα, να σε φιλαω χωρις να σκεφτομαι τιποτα μονο να νιωθω, και να μην σε αφηνω να φυγεις. Αναγκη. Παθος. Τρελα. Αυτα πανε μαζι τελικα... Και θελω να βρω τι θελω. Να κοιμηθω ηρεμα. Να ξυπνησω με ενα μεγαλο χαμογελο. Και αερα. Θελω αερα. Πνιγομαι. Να μην μυριζω ομως. Τιποτα. Βρωμισα εδω περα. Θανατος. Βρωμισε θανατος εδω περα.

Snuff reality

Τα πιο αχρωμα βραδια συνειδητοποιω πως η σκια μου στεκεται στο τοιχο και απο τα ακρα της σταζει μπογια.

Πως στο απεναντι διαμερισμα ολο το χρωμα το εχουν κλεισει στο συρταρι και αυτο ουρλιαζει μα κανεις δεν το ακουει,
ολοι απουσιαζουν χωμενοι σε ενα τηλεοπτικο παρον.

Πως στο παρακατω στενο βρωμικα ποδια και πεινασμενα χερια σκεπαζονται με το περιθωριο για να μην κρυωνουν κι αποψε.

Πως η αληθεια μου δεν βρισκεται στα λαμπερα ρουχα και βαψιματα (σας), γιατι μολις ξεπληρωσουν το χρεος τους ξεφτιζουν σαν να μην υπηρξαν ποτε.

Πως καποιοι καποτε-τωρα-για παντα χαιρονται να πιστευουν πως η εξουσια ντυνεται με ελευθερια, χωρις να βλεπουν πως η εξουσια την σκοτωνει.

Πως παντα θα υπαρχει εκεινο το πληθος ματιων να παρακολουθει απο την γωνια του υποδυομενο ενα χαμογελαστο κοινο.

....

Καληνυχτα "σας".

Different. Dead minds

Καποιος μου ειπε πως μοιαζω με φρικιο
Καποιος με εφτυσε στην πλατη
Για να δειξει στους δικους του πως εχει πολύ σαλιο για ολους εμας
Καποιος που ουτε το ονομα του δεν θυμαται και ξερει ολων των αλλων.


Κι αν τον ρωτησεις που βρισκει τοσο σαλιο
Θα σκεφτει
Από τις χαμενες ωρες,
Την ατελειωτη μοναξια,
Την απεραντη ύπαρξή του που μοιαζει ανυπαρξια.
Γιατι αυτος θυσιασε
Ανθρωπους,
Ζωες,
Επιλογες.
Γιατι ετσι του εμαθαν να κανει.
Γιατι δεν μπορει πλεον να κανει κι αλλιως.


Κι αν τον ρωτησεις
Που βρισκει τοσο σαλιο
Θα σου πει
Όταν κοιτας τo αλλιωτικο παντα θα εχεις λιγο
Κι αν τον ρωτησεις για το αλλιωτικο
Δεν θα εχει τι να σου πει.