¨Ζεστος αερας με λιγο αρωμα απο θαλασσα...
Νυχτα στο μπαλκονι και στην ταρατσα με ενα ποτηρι κρασι...
Ψευδαισθηση δροσιας απο τον ανεμιστήρα κατω στο πατωμα...
Να στεγνωνω απο την θαλασσα πανω στην πετσετα γεματη με αμμο...
Θελω να πιω κατι κρυο γιατι θα εκραγω και θα γεμισει το καλοκαιρι με εσενα...
Το παγακι σου πανω στην πλατη μου...
Η νυχτα σου με αρωμα ησυχιας...¨
Καλοκαιρι...
¨Βρεθηκες κολλημμενος πανω μου... σαν την αμμο... και να την αποφυγεις παντα θα βρεθεις να εχεις λιγη πανω σου... με ενοχλουσες αλλα περιμενα να στεγνωσεις για να σε διωξω... με ετριψα με δυναμη και τα καταφερα... δεν σε ειχα πανω μου τον χειμωνα... αλλα οταν μυρισε ζεστη ανακαλυψα εναν κοκκο στην καρδια μου...
Ειναι σαν να μην εχω ζησει αλλα καλoκαιρια... σαν να ξεκινησαν απο εκεινο και να σταματησαν σ αυτο... σαν να εμαθα να ζω ετσι μονο αυτη την εποχη... εζησες τοτε και πεθανες πριν φυγει αυτη...
Παντα θα κολλαει λιγη αμμο πανω μου και θα σε θυμαμαι...αλλα μολις στεγνωνεις θα σε διωχνω...¨
2 σχόλια:
..Το καλοκαιρι σε κανει να νοσταλγεις μερικες φορες..Συζυτας με τον ευατο σου,γιατι μονο αυτος
ειναι παντα εκει για σε σενα,και θυμασαι καποια πραγματα.. Ας πουμε,τι μπορει να εκανες ακριβως πριν ενα χρονο,
την ιδια μερα,την ιδια ακριβως ωρα.. Μπορει να ακουγες μουσικη,να ησουν βολτα..Ισως να εκλαιγες για τον
ερωτα σου που σε χωρισε πριν δυο ωρες.. Παντα ομως ολα ΞΕΠΕΡΝΙΟΥΝΤΑΙ.. Ειτε αργα ,ειτε γρηγορα! Τιποτα δεν
μενει ιδιο,τιποτα.. Ολα αλλαζουν..και αλλαζουν εκει που δεν το περιμενεις!Για καποιο λογο γινονται ομως ολα..
Καθε εμποδιο για καλο! Παντα το καλο θα ερθει να σου χτυπησει την πορτα και να σου πει ευχαριστω για την
υπομονη που εκανες τοσο καιρο που περιμενες να ερ8ει..
Πας μια βολτα γιατι πνιγεσαι και νιω8εις την αναγκη να σου μιλησεις.. Περνας απο πολλα γνωριμα μερη..
Και νιωθεις το αερακι των αναμνησεων να σε διαπερναει και να σε ανατριχιαζει.. Πολλες αναμνησεις..
Πολλα λογια.. Πολλα φιλια..Μπολικες Ξεχασμενες αναμνησεις..Ασπρομαυρες,σαν ονειρα,λες και δεν τις εζησες ποτε..
Τοσες παλιες στιγμες αλλα ταυτοχρονα και τοσο προσφατες..Οι μυρωδια των αναμνησεων σε περιτριγυριζει και σου
φερνει στο μυαλο ακομα πιο πολλες,ακομα πιο πολλες,ακομα πιο πολλες..Θυμασαι τις δυσκολιες οπου τωρα ειναι ολα
πανευκολα στο μυαλο σου και νιωθεις ενα περιεργο ειδος περιφανιας για τον ευατο σου..
Ετσι λοιπον,περνεις την περιφανια σου αγκαλια και περνεις τον δρομο του γυρισμου....
Περπαταω ενα χρονο τωρα και αλλαζω ζωη συμφωνα με τις εποχες...διαφορετικοι ανθρωποι εισβαλλουν στην ζωη μου..ομως καποια πραγματα τιποτα δεν μπορει να τα καλυψει...θα τα βρισκω στις πιο κρυφες στιγμες μου...σ αυτες τις βολτες..στην μουσικη μου...
Ειναι σα να γραφεις για την ζωη μου...λογικο βεβαια, καθως ετσι συμβαινει σε ολους μας...ζουμε με τις αναμνησεις μας οταν ειμαστε μονοι..και σκεφτομαστε ποσο λαθος καναμε που δεν βλεπαμε τις δυσκολιες πιο δυναμικα...
¨προσεχε στον γυρισμο..μπορει να βρεις παλι καμια αναμνηση και να σκονταψεις...αυτο συνηθως παθαινω εγω...¨
Δημοσίευση σχολίου